Dürüst olmak gerekirse, bu kuralı kendimce uzun süredir takip etmeye çalışıyorum. 14 yıldır ebeveyniz ve eşim ile birlikte çocuklarımızla çok zaman geçiriyoruz. Onları inanılmaz derecede seviyoruz ve elbette hayatlarımızda çok büyük rol oynuyorlar. Ama çocukların yanı sıra “biz” varız. Bizim ilişkimiz. Eşim ve ben her zaman evliliğimizin güçlü ve sağlıklı olduğundan emin olmalıyız. Bunun neden önemli olduğunu şöyle anlatmaya çalışayım.
Sağlıklı bir evlilik, evin temel taşıdır.
Çocuklar ailenizin temel taşı değildir. Onlar bunun büyük bir parçası olsalar da aile dediğimiz bu yapıyı yürüten onlar değil. Ailenin en önemli parçası ve tüm sorumluluğunu alan ebeveynlerdir. Çocuklar ise sizi örnek alarak kendi yollarını seçerler.
Onlardan önce biz vardık.
Çocuklar var olmadan önce biz ikimiz vardık. Aşık olduk, birlikte dersleri kırdık, bütün gece telefonda konuştuk (hatta telefon bir kabloyla duvara bağlıydı düşünün) ve sonra sonsuza dek birlikte olmaya karar verdik. Henüz yolun başındaydık ve tüm bu aile olayına birlikte başladık. Sonra güzel çocuklarımız oldu. Elbette onlara sahip olduğumuz için mutluyuz. Ama evliliğimiz de özel bir şeydir, kutsaldır ve onu korumak için her şeyi yapmalıyız.
Onlardan sonra yine biz olacağız.
Hiçbir şey sonsuza kadar sürmez. Çocukların büyüyüp yuvayı terk edeceği bir an gelecek. Sizi bilmiyorum ama benim evimde 30 yaşında bir çocuğa yer yok, olmamalı. Bu yüzden, evimizden çıktıklarında, kendi ailelerine sahip olduklarında ve kendi çocuklarını yetiştirdiklerinde, eşimle ilişkimin en başta olduğu kadar güçlü ve samimi kalmasını istiyorum. Böyle bir geleceğe sahip olmak için de bugünden ilişkimiz üzerinde çalışmamız gerekiyor. Bu yüzden ilişkimiz öncelikli olmalıdır. Elbette bu göründüğü kadar kolay değil.
Gelecek için bir örnek oluşturmalıyız.
Daha önce de bahsettiğim gibi çocuklar bizi izliyor ve bizden öğreniyor. Yaptığımızı yapıyorlar ve her adımımızı izliyorlar. Aslında bizler, “Çocuk değil, yetişkin yetiştiriyoruz”. Yine sizi bilmiyorum ama çocuklarımın flört, aşk ve aileye karşı saygılı bir tavırla büyümesini ve evliliğimizin onlara örnek olmasını istiyorum. Yani karım burada da çocuklarımın önüne geçiyor.
Evet, çocuklarınızın size ihtiyacı var, onlar gerçekten çok önemli. Ne hobiniz, ne arkadaşlarınız, ne işiniz onların önüne geçmemeli. Ama ilişkinize dikkat edin, önceliklendirin. Çocuklar ebeveynlerinin birbirini sevdiğini gördüklerinde, ebeveynlerinin onları sevdiğinden emin olurlar. Ama en önemlisi, kendilerine ve çevrelerindeki dünyaya güvenecek olmalarıdır.
İşte tüm bu saydıklarım yüzden karım çocuklarımdan daha önemli.
Canım aşkım, sen hayatımdaki en önemli kişisin, çünkü her zaman hayatımın eksik tarafını tamamlıyorsun. İYİ Kİ DOĞDUN.
